Naar Kruger

We zitten in Satara, een restcamp zoals ze dat hier noemen, midden in het Krugerpark. De avond is net gevallen. Carolijn en Hellen zijn aan het koken. Sarah en Sophie zitten samen met mij op de veranda en proberen een puzzel op te lossen. Gisteren hebben we Tzaneen achter ons gelaten en de 119 km overbrugt naar Kruger. Dat ging best lekker want de kwaliteit van de wegen is gewoon heel goed. Er wordt dan ook veel aan de weg gewerkt door grote groepen mensen in oranje overals. Je moet overigens wel oppassen met rijden. Op veel van deze wegen mag je op de enkele rijstroken 120 km. Het verkeer rechts heeft zonder vangrail dus dezelfde snelheid. Op zich is dat prima te doen maar soms kom je dan nog gekkere dingen tegen. Gisteren kwam ons bijvoorbeeld in tegengestelde richting een fietser tegemoet die het randje van de rijbaan gebruikte. Dus net op de streep fietste! Je gelooft in eerste instantie je ogen niet maar het blijkt redelijk normaal te zijn.

Vlak voor het krugerpark koffie gedronken. Dat kennen ze hier gelukkig ook! Grappig is dat op de een of andere manier we onze koffiebestelling niet goed krijgen overgebracht. Het begint “een dingetje” te worden. Zoals bijvoorbeeld vanochtend aan het ontbijt in het Tzaneenhotel wilde Sarah Rooijbosthee bestellen. “Please rooijbosthee” zei Sarah. “Yes Rooijbosthee” zei de vriendelijk lachende ober met zijn hagelwitten tanden lachend en weg was hij. Een seconde later was hij terug. “With milk or coconutmilk”? “No milk zei sarah, black”. Weer even later was terug, schonk melk in een een kopje, pakte vervolgens de andere kan en schonk het kopje daarmee verder vol. Wij staarden met zijn vijven vol ongeloof naar het zwarte vocht dat kan kwam. Toen het kopje vol was vroeg Sarah, “is this rooijbosthee?” “No this is coffee”. “you want rooijbosthee?”. “Yes no problem”. We laten plat van het lachen.

Om 11.00 uur reden we, nadat we bij de receptie plechtig verklaard hadden geen wapens bij ons te hebben, het Krugerpark binnen. De max speed is 50 km. Prima snelheid want je wilt ook wat dieren zien. Het deel van het Krugerpark waar we binnen reden had halfhoge begroeiing en waren we in afwachting van ons eerste wild. Die lieten niet lang op zich wachten. We zagen snel behoorlijk wat olifanten, giraffen, zebra’s, impala’s en steenbokken. In het begin stop je bij elke dier maar om een beetje snelheid te maken is dat geen doen. Prachtig om die dieren in hun natuurlijk leefomgeving te zien. Er worden heel, heel veel foto’s gemaakt. Het is niet verstandig om tussendoor uit de auto wil je niet opgegeten worden dus voor plassen en drinken reden we een flink stuk door. Rond 16:30 bereikten we Letaba. Daar hadden we een lodge geboekt met een mooi uitzicht over de letaba rivier. Vanuit daar konden we dus prima nog dieren spotten. Leuk is dat rond het huis de impala’s gewoon rondlopen.

Met onze Afrikaanse buren (4 gepensioneerd mannen met de namen Dougy, Brian, Dave en Wane) kennis gemaakt nog wat (dus veel te veel) whisky gedronken. Uitgebreid gesproken over de Zuidafrikaanse politiek maar ook de verandering van het klimaat. Ik vertelde over de effecten die wij in Nederland merken. Zij maakten zich daar ook zorgen over. Het Krugerpark had al een jaar geen regen meer gehad en de Letaba die normaal goed gevuld is is gekrompen tot een miezerig stroompje. Nijlpaarden bijvoorbeeld hebben daar flink onder te lijden.

Verder een hele discussie gevoerd over vleeseten. Zij hadden namelijk “de braai” , de nationale barbeque van Zuid Afrika, aangestoken. Een flinke partij vlees stond te wachten. Ze begrepen er geen snars dat we vis gingen eten terwijl zijn op de Braai heerlijke grote stukken vlees roosteren. Ik had er eigenlijk beste trek in maar Carolijn stond zich in de keuken uit te sloven het had het eten bijna klaar.

Op advies van de Afrikaners om 6:00 uur vertrokken om dieren te spotten. Onderweg stoven ze onze Zuid-Afrikaanse vrienden ons voorbij en bleven tot de koffie voor ons rijden links en rechts wijzend op allerlei bijzonder dieren. De hele verder dieren gespot en tegen het einde van de dag onze tweede lodge in Satara betrokken. Morgen hebben we bij zonsopgang een safari geboekt.
Vroeg op dus, 4:15. Geen medelijden.