Kaapstad en de andere kant van AFrika.

We hebben net de auto ingeleverd en zijn met zijn vijven neergestreken op de luchthaven van Kaapstad. Een mooi moment om het laatste verslag te tikken. We hebben 4 mooie dagen in Kaapstad achter de rug waarbij je echt niet het gevoel hebt dat het winter is. Het is, wat wij in Nederland, gewoon heerlijk weer zouden noemen. Strak blauwe lucht en 20-22 graden overdag. We hebben vanochtend nog eens even het weer tijdens de reis geëvalueerd. Van de 31 dagen waren er 5 bewolkt en van die 5 was er 1 regenachtig. Verder eigenlijk alleen maar strakblauw. In de avond was het wel vaak wat frisser waarbij de temperatuur soms tot het vriespunt daalde. Geef mij zo’n zomer maar in Nederland.

Onze auto hadden we eerst direct bij het bereiken van Kaapstad in willen leveren maar besloten de auto nog een paar dagen te houden omdat je zonder auto in Kaapstad eigenlijk niet veel kunt. Het gebied is te uitgestrekt en het openbaar vervoer is nauwelijks ontwikkelt. Met onze linksrijdend ervaring durfden we het bovendien ook wel aan om hier in de stad te blijven rijden. Groot voordeel, je kunt makkelijk ’s avond ook even weg. Het waterfront, waar veel restaurantjes ed zitten, is een kwartier lopen maar toch is het verstandig om ’s avond de auto te pakken i.v.m. criminaliteit. We hebben overigens weinig gemerkt van criminaliteit. Je hoort veel verhalen en ik geloof zeker dat er vervelende dingen gebeuren maar en is beslist niet zo dat op elke hoek een crimineel staat.

Dan Kaapstad. Er is veel te zien in Kaapstad zoals Kaap de Goede hoop, Boulders Beach met Pinquins, Chapmans Peak, de Tafelberg en ga zo maar verder. Over de bijzondere natuur in Zuid Afrika heb ik al genoeg geschreven dus misschien wordt het tijd om de natuur maar even te laten voor wat het is. Samengevat waren ze adembenemend mooi. Wel ga ik ons bezoek aan Robben Island en een Township beschrijven. Want beiden waren bijzonder en hebben diepe indruk achtergelaten.

Eergisteren een bezoek aan Robben-eiland dat natuurlijk bekend staat om de gevangenis waar Mandela 27 jaar heeft vastgezeten. Het eiland is best groot, zo’n 3,3 km lang en 1,9 km breed en heet zo omdat de Nederlanders het eiland ooit zo hebben genoemd door het grote aantal zeehonden (Nederlandse woord voor zeehond is Rob, blijkbaar een oud woord want onze meiden kenden heet woord niet). Na een onstuimige boottocht van 45 minuten waarbij veel mensen bovenop het dek bleven, bereikten we het eiland en worden we door de zeehonden en bussen opgewacht. Het eerste gedeelte van de tour ging met een bus door het eiland waarbij historische gebouwen werden bekeken maar ook veel verteld werd over de geschiedenis van het eiland. Het eiland is qua natuur al prachtig. Heel in het begin werd het eiland gebruik om Lepralijders te isoleren . Later is er een gevangenis gebouwd met een deel voor criminelen en een deel voor politieke gevangenen. Het tweede gedeelte van de tour werden we door de gevangenis rondgeleid door een ex-gevangene. Aan de hand van de verhalen over de vele leiders die daar gevangen hebben gezet en de gebeurtenissen waaronder studenten protesten werd de geschiedenis van apartheid uit de doeken gedaan. Ik stond op een gegeven moment in een cel van Jafta Maseloma. Deze man was opgesloten omdat hij in hongerstaking was gegaan als verzet tegen de apartheid. Omdat men bang was dat anderen zijn voorbeeld zouden overnemen werd hij gevangen gezet. De gevangenis zelf is zeer sober. Gevangenen slapen op een matje zonder verwarming. De gevangenis zelf is een paar vierkante meter. Een stoel is er niet. Best Spartaans dus. De gevangenis is nu een museum waar mensen kunnen zien hoe het er destijds aan toe ging.

Vanochtend dan tot slot een bezoek gebracht aan een van de Townships van Kaapstad. . Townships zijn de goedkopere wijken die voornamelijk bestaan uit uitgestrekte krottenwijken waar voornamelijk de zwarte en gekleurde bevolking woont. Omdat het niet verstandig is daar in je eentje naar toe te gaan, maar toeristen daar wel graag een kijkje willen nemen om die kant van Afrika te zien en te begrijpen, is er een industrie ontstaan die toeristen daar onder begeleiding de mogelijkheid toe geeft. Denk dan niet aan touringcars met ladingen toeristen. Het zijn dagelijks een paar kleine busjes die naar de townships met toeristen afreizen. Onze gids die ook in de township woont vertelde tijdens de rit al veel over de geschiedenis van apartheid die uiteindelijk heeft geleid tot het ontstaan van de townships. We hebben in onze reis al veel over de periode van apartheid meegekregen maar nieuw voor ons was dat rond 1949, misschien is de datum niet helemaal correct, de toenmalige regering het gedachtengoed van Adolf Hitler in Zuid Afrika introduceerde. Diverse wetten waren erop gericht de zwarte bevolking de isoleren, te controleren en te onderdrukken. Er werd bijvoorbeeld een pas geïntroduceerd die de zwarte bevolking altijd bij zich moesten dragen. Reizen buiten bepaalde gebieden was niet toegestaan. Mannen moesten zich iedere dag melden bij kantoren waar ze werden geregistreerd om te werken. Deden ze dat niet en verlieten ze het gebied zonder toestemming dan werden ze veroordeeld en vaak gedwongen tot Cheap labour wat gelijk stond aan slavernij. We brachten aan het begin van de ochtend een bezoek aan gebouwen en straten die een rol hadden gespeeld in deze periode zoals de straat voor de universiteit waar een mars tegen apartheid was geweest. Daarna een bezoek gebracht aan de township (krottenwijk) Eerst gingen we bij een hostel naar binnen. Hier woonden vroeger de mannen die werkten in de fabrieken met zijn vieren op een kamer. Elke huis had vier kamers. Zestien mannen in een huis die een badkamer deelden. Toen was het verboden de gezinnen over te laten komen en zagen zij hun familie twee weken per jaar. Tegenwoordig mag dat wel maar dat leidt tot andere problemen. Die mannen hebben nog steeds een bed maar op dat bed woont een heel gezin. Kinderen slapen op de vloer op een matje. Rond het bed hangt de garderobe van het gezin. Zestien gezinnen delen een badkamer. En dit is niet eens de slechte manier van wonen. Kun je voorstellen als kinderen naar school moeten ’s ochtends. Ik sprak daar een man op zijn kamer die vertelde hoe hij met zijn gezin en drie andere gezinnen op vier bedjes leven. Na het bezoek aan de Hostels namen we plaats in een bierbrouwerij. Hier wordt van mais een soort bier gebouwen. Als de mannen het drinken dan gaat er een grote kan rond. We mochten ook proeven. Het smaakt niet slecht maar om het lekker te vinden moet je denk ik aan de smaak wennen. We liepen verder door de sloppenwijk en zagen uiterst kleine slecht gebouwde hutje van golfplaat en ander bouwmateriaal waar wij allang hadden weggegooid. Onze gids vertelde “Er is geen stromend water, en elektriciteit wordt illegaal afgetapt”. We bezochten ook een school waar de kinderen les krijgen. Gelukkig wordt het langzamerhand iets beter. Hostels worden omgebouwd voor gezinnen maar er is nog heel veel te doen.Het bezoek aan de sloppenwijk maakt op de meiden veel indruk. Carolijn zei “je weet het wel maar pas nu zie je het echt”. Het is andere wereld die je pas echt te zien krijgt als je er naar op zoek bent. Want een paar kilometer verder ziet de wereld in Kaapstad er heel anders uit. Daar is er overvloed en is het leven heel goed vergelijkbaar met onze moderne steden en levenswijze. Hopelijk komt er een moment waarbij in dit land de welvaart wat eerlijker verdeeld is. .Dat moet toch mogelijk zijn in een land met deze rijkdommen en natuurlijke schoonheid.

Ik ga dit laatste verslag afsluiten. Onze reis door Afrika, Swaziland en Lesotho was in een woord geweldig. We zijn enorm dankbaar dat we deze reis met zijn vijven hebben mogen maken. We hebben prachtige natuur gezien in een schoonheid die ik elders in de wereld nog nooit had gezien. We hebben veel aardige en fantastische mensen ontmoet waarvan we er een paar in ons hart hebben gesloten. Leuk dat jullie allemaal meeleefden en dank voor de reacties. Als je nog eens een kijkje in het fotoboek wilt nemen laat het ons weten. Je bent welkom. Je bent ook welkom als je tips wilt hebben voor als je zelf eens zo’n reis wilt maken. We snappen nu wel een beetje hoe het hier werkt dus we kunnen je zeker op weg helpen. Wij komen hier zeker een keer terug. Ik moet nu rennen, de Gates gaan sluiten. Groet