Tussen de citrusgaarden en wild
Door: Vincent van Zaalen
Blijf op de hoogte en volg Vincent
11 Augustus 2016 | Zuid-Afrika, Addo
We zijn in Addo aangekomen. Reden om Addo op te nemen in onze reis is het wildpark van Addo, bekend om de grote hoeveelheden olifanten. De afstand van Graaff Reinet naar Addo is zo’n 200 km. Na 100 km hebben we wel wat oponthoud doordat een weg is afgesloten. Een man vertelt ons dat de weg tot 13:00 gesloten is. Twee uur wachten vinden we teveel. Maar we kunnen ook omrijden en via een binnenweg om de werkzaamheden omzeilen. Via een zandweg, die dwars door het woestijnachtig gebied loopt, vinden we de alternatieve route. Het is het omrijden zelfs meer dan waard, het gebied staat vol met cactussen, die nog eens bloeien ook, met grote oranje bloemen. De stilte en verlatenheid van dit gebied is bijzonder. De hele omweg van 15 km zien we niemand. Rond 14:00 uur rijden we Addo en kort daarna guesthouse Bydand binnen. Het plaatsje Addo, en het dorpje ernaast Kirkwood, vormen het hart van de citrusteelt van Zuid Afrika. Hier worden op enorme stukken land o.a. sinaasappelen en citroenen verbouwd. Onze lodge ligt op een boerenlandgoed met 82 ha citrusfruit. We worden verwelkomd op de boerderij door Margaret Jobs, de vrouw van de boer Jobs. Margareth woont hier samen met haar man en zoon. Margaret bestiert de B&B. Margaret neemt veel tijd om ons alles uit te legen en rond te leiden. Dit hebben we nog niet meegemaakt. Meestal krijg je de sleutels en als je mazzel hebt worden nog een paar kleine dingen uitgelegd. Maar niet bij Margaret. Ze praat erg duidelijk Engels en houdt daarbij een tempo aan alsof ze iets enorm ingewikkelds aan het uitleggen is. Met andere woorden, “heel en heel” rustig. Alles is er op gericht dat we het goed begrijpen. Elk detail wordt uitgelegd tot en met de afstandsbediening van de TV toe. Margaret: “With this button you switch the television on. With the same button you switch the television off. En zo gaat het 45 minuten door. Speciale aandacht is er voor de beveiliging. Elke kamer heeft alarm die je ook ’s nachts kunt aanzetten. Als we aan de andere kamer beginnen zegt ze gelukkig “de other room is exactly the same”. Ik steek wel een beetje de draak met haar maar Margaret is overigens enorm hartelijk en stelt direct haar keuken ter beschikking om een lunch te bereiden. Wij dachten namelijk zelf een keuken te hebben maar Bydand is een B&B. Onze fout overigens.
Die middag bezoeken we nog Addo Elephant Park. Het is al laat in de middag en juist daardoor hopen we veel dieren te zien. In het begin zien we inderdaad veel olifanten en we belanden tot onze schrik midden in een kudde Olifanten. Twee olifanten besloten maar achter onze auto om te lopen en op de weg te blijven staan. Leuk maar aan de andere kant best wel spannend want in het Kruger zijn er incidenten geweest waarbij olifanten Auto’s geplet hebben. En dat is toch wel het laatste wat we willen. Er lopen tussen de kudde hele kleine olifanten die zelfs nog melk drinken bij de moeder. Extra voorzichtig dus. Zodra een gaatje zien op de weg om verder te kunnen maneuvreer ik de auto tussen de olifanten door. Dat gaat gelukkig net goed.
’S Ochtend ontbijt bij Bydand en hoe kan het anders dan dat ze verse oranjejus serveren. Daarna rijden we naar een cheeta breeding farm. De weg ernaar toe slingert tussen de citrusgaarden en citrusfabrieken. Naast de fabrieken vaak de kleine huizen van de zwarte bevolking die op fabrieken werken. Rond 9:00 uur komen we bij het Cheetapark aan. Hier zitten overigens niet alleen Cheeta’s maar ook andere katachtigen zoals luipaarden, leeuwen en de rooikat. Hier wordt geprobeerd om diverse katachtigen, die met uitsterven worden bedreigd, te beschermen door fokprogramma’s en voorlichting aan boeren. Dieren worden vaak gedood omdat gedacht wordt dat kuddes worden aangevallen maar vaak is dat het ten onrechte. Het is verder de bedoeling dat de dieren uiteindelijk hun vrijheid terugkrijgen wat in een aantal gevallen is gelukt. De rondleiding eindigt met een bezoek aan een cheeta welke in gevangenschap is geboren. Hoewel de Cheeta aan mensen gewend is wordt op veiligheid goed gelet. Een klein jongetje mag niet mee de kooi in omdat Cheeta’s instinctief de kleinste van de groep grijpen. Maar ja denk ik, wie is dan de kleinste als het jongetje niet mee mag. Een van dames, die inderdaad niet al te groot is, kijkt wat gespannen om zich heen. Wij maken ons dus geen zorgen en maken ons nog eens extra groot, ha haha. De groep moet verder goed bij elkaar blijven. Het is best spannend om op 1,5 meter van een wilde cheetah te staan. Prachtige dieren die niet in gevangenschap zouden moeten leven.
Dwars door de citrusgaarden rijden we terug. Het is zondag dus er wordt niet gewerkt. Overal lopen mensen in overduidelijke zondagse kleding. Eind van de middag bezoeken we het Addo wildpark voor de tweede maal maar nu met gids. We zien wederom weer veel olifanten maar nu ook leeuwen, en een jakhals. De laatste hadden we nog niet gezien. Het raadsel waarom olifanten soms auto’s aanvallen wordt uit de doeken gedaan door onze gids. Olifanten schijnen een soort brommend geluid te produceren dat als een soort sonar werkt en waarmee ze over grote afstand communiceren. Auto’s verstoren die sonar. Vandaar dat de olifanten soms geïrriteerd op auto’s reageren. De gids zet zijn auto ook steeds uit als we in de buurt van olifanten zijn en inderdaad is er geen enkele dreiging van olifanten die soms toch vlak naast de auto lopen. De volgende morgen vertrekken we uit Bydand en Addo en nemen we afscheid van Margaret. Ze blijkt bij navraag haar leven lang lerares te zijn geweest. Raadsel opgelost. Dank voor de reacties. We blijven schrijven.
-
11 Augustus 2016 - 09:46
Niels:
Net weer even een paar episodes bijgelezen. Erg mooi en ' dichtbij' . Wish we were there ... Enjoy! -
11 Augustus 2016 - 12:04
Pauline:
Wat zien jullie veel! Weer met plezier gelezen. Leuk dat je daar de tijd voor neemt, Vin. Veel plezier verder! -
11 Augustus 2016 - 20:07
Ruud:
weer een Super beschrijving en uitleg van alle belefenissen. Ingrid wil nu ook naar SA... gekke meid.
De Rand is de laatste dagen wel wat duurder geworden t.o.v. de euro, dus jullie zijn goed bezig voor die Afrikaner mensch. Groeten van ons allemaal en we blijven jullie met plezier volgen. -
13 Augustus 2016 - 07:30
Rob:
Prachtig omschreven Vincent, en lijkt mij ook best spannend zo tussen de olifanten met de auto. Zie op de foto's dat er nog steeds gesport wordt door jullie en dat op je vakantie, petje af. Geniet ervan. -
14 Augustus 2016 - 13:58
Gemma:
Wat een reis jongens! Geweldig! -
14 Augustus 2016 - 14:00
Zus:
Geweldig al die verslagen.Kijk ernaar uit en bewaar ze allemaal -
15 Augustus 2016 - 10:37
Mirjam:
Ik lees de verhalen natuurlijk weer andersom (van laatste naar begin), maar dat doet niets aan de kracht af. Wat spannend om zo midden in een kudde olifanten te staan. Wat een lef hebben jullie alle vijf om dit allemaal te doen. XXX Mir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
